Eşinin 5 bileziğiyle başladı. Koskoca fabrikaya dönüştürdü: Yurt dışına ihracat bile yapıyor

Hüseyin İnci, hem 200 kişiye iş imkânı sağladı hem de Orta Doğu ve Afrika ülkelerine ihracat yapar hale geldi.

1986 yılında askerden döndükten sonra evlenen Hüseyin İnci (61), eşinin 5 bileziğini satarak Altındağ ilçesine bağlı Siteler’de mobilya boyama atölyesi kurdu.

Ailesinin de desteğiyle ticaret hayatına adım atan İnci, 36 yıl boyunca büyüyen işletmesini, 2022 yılında Akyurt ilçesinde 20 bin metrekarelik alana sahip bir mobilya fabrikasına dönüştürdü.

Bu fabrikanın çeşitli kademelerinde 200 kişiyi istihdam eden İnci, kısa sürede Irak, Libya, Katar, Sudan, Birleşik Arap Emirlikleri, Nijerya, Fas ve Ürdün gibi ülkelere ihracat yapmaya başladı.

Hüseyin İnci, mobilya sektöründe sağladığı istihdam ve ihracatla dikkat çeken bir başarı hikâyesi yazmaya devam ediyor.

ÇOCUKLARI ÜNİVERSİTE OKUYUP FABRİKANIN BAŞINA GEÇTİ

Hüseyin İnci, eşinin bileziklerini satarak başladığı ticaret hayatında ülkenin önemli mobilya firmaları arasına girmeyi başardığını söyledi.

Mesleğine uzun yıllar emek verdiğini anlatan İnci, “Çırağı olmadığın hiçbir işin ustası olamazsın. Onun için herkes ne iş yapıyorsa yapsın, mesleğinin çırağı olmak zorunda. Çocuklarım üniversite okudular. Boş zamanlarında da yanımda çıraklık yaptılar.

Büyük oğlum bankacılık ve işletme okudu. Şimdi fabrikanın işletme pozisyonunda. Küçük oğlum turizm, otelcilik ve pazarlama bölümü mezunu, satış ofisimizin başında.

En küçük oğlum da iç mimarlık okudu. O da mimari işlerimizi yürütüyor” diye konuştu.

İnci, küçük bir atölyenin fabrikaya dönüştüğünü belirterek, şöyle konuştu:

Siteler’de ilk başladığımız atölyemiz 280 metrekareydi. Şu anda 13 bin 500 metrekare fabrika alanımız, 2 bin 500 metrekare satış ofisimiz ve 4 bin metrekare atölyemizle 20 bin metrekarelik bir alanda çalışıyoruz. Şu anda 200 kişiyi istihdam sağlıyoruz. Ayrıca Irak, Libya, Katar, Sudan, Birleşik Arap Emirlikleri, Nijerya, Fas ve Ürdün’e ihracat yapıyoruz.

Okan İnci de babalarının kendilerine örnek olduğunu dile getirdi.

Babaları sayesinde hem okuyup hem çalıştıklarını ifade eden İnci, “Okul haricindeki zamanlarımızın hepsi şirketin bir ucunda, deposunda, boyama atölyesinde, imalatında, sevkiyatında geçti. Biz o tozu yuttuk. Babam da müsaade edince işi devraldık. Babamla birlikte 2-3 kişiyle başladığımız bu yolda bugün 200’e yakın çalışanımız var. Binlerce insanın ekmek yediği bir tekne haline geldik. Bu da bizim için çok büyük bir gurur kaynağı” ifadelerini kullandı.